Dag 2 begint met ontbijt in het hotel. Wat een chaos is het hier, niet eens normaal beleg en ook borden zijn roofgoed. We vinden onze weg en krijgen gelukkig wel genoeg naar binnen, maar dit is niet echt heel prettig. Maar het mag de pret niet drukken, het is natuurlijk nog steeds vakantie.
Vandaag zat in mijn achterhoofd dat ene mannetje met een oplaadstekkertje, op diverse sites had ik gelezen dat in het Zuiden van Frankrijk en in Spanje de oplaad mogelijkheden heel erg beperkt zijn en we dus echt precies moeten uitkienen waar we gaan laden. Ik laat de auto het werk doen. Gelukkig is de auto volgeladen in het hotel, dus we kunnen om 10:30 weer verder reizen, wellicht is het te laat, maar de tijd zal het leren.
Vanaf het eerste moment dat we de snelweg weer opgaan, krijgen we file meldingen en ook gooit de auto de route om, laten we erop vertrouwen en dat is maar goed ook. We snijden een stuk af met een lagere gemiddelde snelheid, maar daardoor ontwijken we zeker 25km stilstaand verkeer. Maar helemaal ontkomen we er niet aan en de ochtend kenmerkt zich ook door veel stilstaan en weinig vooruitgang. We komen nu ook voor de allereerste keer in een ‘laadfile’ terecht, 3 oplaadpunten, maar bezet, we moeten ongeveer 15 minuten wachten voor we zelf kunnen laden. De capaciteit is echter heel beperkt (50KW) waardoor we hier snel bijna 3 kwartier verliezen. Maar we hebben geen keuze, hierna zijn de mogelijkheden te beperkt. Overigens ontmoet je dan ook mensen die hetzelfde lot zijn begaan, en levert hele leuke gesprekken op.
Uiteindelijk rijden we rond 17:00 uur Spanje binnen, in de wetenschap dat we tot 20:00 uur kunnen aankomen op de camping en dat we nu nog minimaal 3,5 uur moeten rijden. De volgende stop om te laden gaat het vervolgens ook mis, we mogen er niet laden, dus willen we een account koppelen aan onze creditcard, maar dat mislukt ook. We besluiten een ander punt te zoeken, maar die ligt weer in Frankrijk :-(. Ook betalen we extra tol voor dit stukje, dus het chagrijn zit er inmiddels goed in.
In Spanje zijn de laadpunten inderdaad schaars, dus we schakelen een extra voorziening bij, de Ionity laadpalen die betrouwbaar zijn, dus gooien we ook de route wat om. Het laatste punt zit bij Barcelona, Natasja is er wel klaar mee en heel eerlijk denk ik wij allemaal wel, dat is ook wel te zien op deze foto:
Gelukkig zijn we nu nog een kleine 100km van onze eindbestemming af. Rond 22:30 komen we daar dan aan. Ook dat is een belevenis, haha, het zal ook eens niet. De enige die er nog is, is de bewaking. De beste man spreekt 0,0 worden Engels en Nederlands is ook geen optie. Dus met handen en voeten komen we er uiteindelijk, google translate is een goede vriend inmiddels, wel weer leuk ook.
Het restaurant is helaas al dicht, we hebben niks meer kunnen eten en ook hebben we niks meer wat we nog kunnen eten. Een tegenvaller, dus nemen we maar een drankje en zorgen dat we dan morgenvroeg op tijd kunnen ontbijten. De vakantie is nu echt begonnen. Op het eerste gezicht een leuk complex, mensen zijn heel vriendelijk en wat opvalt is dat het vooral heel schoon is. We hebben een prima caravan, airco staat aan en er is ruimte genoeg. Morgen pakken we alles wel in, voor nu kan eindelijk de reis als compleet worden afgevinkt.
¡Hasta mañana! Dormir bien (Tot morgen, slaap lekker!)