Een dagje op pad!
Vanmorgen was het weer al niet helemaal super, zelfs wat regen en flink wat bewolking en we hadden dus besloten om er een dagje op uit te gaan. Richting de bergen. Natasja had wat speurwerk verricht en het nationale Park Majella moest het worden .. wilde dieren zien!
Alles gepakt en in de auto op weg naar 110 km verderop .. Al met al duurde deze reis een dikke 2,5 uur en eenmaal aangekomen was het heel onduidelijk waar het park nu was en hoe je dingen kon bezichtigen .. blijkbaar is dat niet zo geregeld als we gewend zijn. We besluiten om verder de bergen in te rijden, je weet het niet .. maar wat we ook deden en zochten, geen route of aanwijzing ..
Halverwege deze hernieuwde bergrit (van inmiddels ook al weer bijna een uur) zagen we een bergpad omhoog met de mededeling “Lama farm” .. ik had er een hard hoofd in maar Natasja wilde wel graag .. de jongens drongen ook aan en zo reden we het bergpad op .. het bergpad werd een bergpaadje … het bergpaadje werd een rotspad en het rotspad eindige hoog in de bergen met prachtig uitzicht, maar geen weg verder .. we moesten dus keren op een smal stuk rotsblok … bleh..
Eenmaal weer terug op het oorspronkelijk bergpad kwamen we Chieti tegen als plaats … Natasja weer “heb ik over gelezen en moeten we bezoeken .. leuk stadje, veel te doen, gezelligheid” .. zo gezegd zo gedaan .. Inmiddels weer het klokje rond en aangekomen in Chieti .. maar waar we ook keken … drukte, gezelligheid, restaurantje .. winkels .. NIKS …
Inmiddels was ik er wel klaar mee .. na weer 5 uur in de auto te hebben gezeten en wilde wel naar huis, maar Natasja had vanaf vanmorgen al de kloof van Fara San Martini in het hoofd .. en wat in het hoofd zit, dat gaat gebeuren .. En dus van Chieti weer onderweg naar Fara San Martini. Ook dat kostte weer bijna een uur. Eenmaal in dat dorp .. geen kloof te vinden .. de grotten waren dicht vanwege onderhoud en geen winkel, restaurant of terras te vinden. Een klein stukje van Kaj:
“Mama … wat gaan we in de kloof doen?”
N: “Nou, wandelen, dat wilde je toch?”
K: “Zeker mama .. maar waar is die kloof dan?”
N: “Geen idee, we kunnen hem niet vinden”
M: “Grotten zijn dicht vanwege onderhoud en de kloof is een wandeltocht van een dag .. dussss”
N: “Hmm, dat wordt dan lastig”
K: “Lekker voorbereid mama … ”
Uiteindelijk vonden we toch een terrasje een hebben we wat gedronken voor we weer richting caravan gingen. Eenmaal vertrokken kregen we een geluid van de achterbank van onze kleine telg 🙂 .. “Mama, mijn tand zit los”.. en ja hoor daar begon het wisselen voor tand nummer 3 (eigenlijk tand 2, omdat zijn voortand getrokken is..). Meneer heeft uiteindelijk net zo lang zitten wroeten tot ook deze tand losliet, binnen een half uur .. was er weer 1 melktand uit en achter het gapende gat zit alweer de nieuwe tand.
Onderweg zijn we gestopt om iets te eten, dat was gezellig. En nu na een dikke 10 uur reizen, 350 km en een leuke tocht door de bergen, liggen we in ons bedje!
Op naar een dagje zon, zee en strand!
Ciao!