Roseto degli Abruzzi

Het laatste stukje

Zo, als ik dit schrijf zit ik weer rustig aan de keukentafel en denk ik na over onze geweldige vakantie.
We zijn vrijdagmorgen vertrokken vanuit Pompei. Het was inmiddels aardig bewolkt, de temperatuur liep wel op naar 35 graden, maar het was niet super heet. Volgens schema zo rond half negen vertrokken en we

hadden verwacht dat we flink wat files zouden hebben bij Napels, Rome en verderop in het noorden bij Verona, maar niets is minder waar .. rond half zes komen we al aan bij ons volgende verblijf.

Het is in Steinach, de plaats die we wel kennen van onze wintersport en ligt precies halverwege onze trip naar huis. Het hotel kennen we niet, maar het is een klein gezellig familiehotel. In de boeking is iets verkeerd gegaan en er is een kamer geboekt voor 2, maar hadden er natuurlijk 4 moeten zijn. Geen probleem, twee bedden erbij en klaar.. En zo komen we op tijd op onze kamer voor vannacht. Er moet ook gegeten worden en dat kunnen we doen in het restaurant. Het dorp is kan wel, maar de weg naar beneden is 25% afdaling .. met de wandeling naar de Vesuvius en door Herculaneum nog in de benen, geen optie ;-). Afgelopen nacht weer slecht geslapen, dus vanavond liggen we denk ik niet laat op bed. Eten is lekker en zoals al voorspeld voor 22.00 uur iedereen op bed en de oogjes dicht.

De allerlaatste vakantie(reis)dag

En dan is het toch zover, onze laatste dag is alweer aangebroken. Nog 950 km te gaan, maar we verwachten daar toch wat langer over te doen dan gisteren. We moeten 960 km rijden. Eenmaal onderweg gaat het eigenlijk best ok, tot aan de Fernpass, daar begint het al drukker te worden en pak hem beet 8 uur later

hebben we nog niet de helft van onze 960 km gehad.. Oei. Gelukkig was dit het ook en konden we redelijk tot goed doorrijden (veel vertraging in Duitsland door wegwerkzaamheden en ongelukken, niet zo zeer door vakantieverkeer). Om 21:30 uur komen we dan toch thuis weer aan na een lange vermoeiende reis.

Voor de deur stond een politieauto en dat was natuurlijk spannend voor de mannen. Het bleek de wijkagent te zijn die Ingrid kwam updaten met de laatste informatie over Erwin. Ook dat ging in de vakantie natuurlijk gewoon door 😉 ..

We hebben een heerlijk vakantie gehad! Ontzettend veel gezien, volgens de mannen:
Papa: “Wat vonden jullie het leukste aan de vakantie?”

Kaj: “Legoland, zee, golven, zwembad en het dorp (red: Herculaneum)”
Sven: “Legoland en zwemmen”

Het blijkt wel weer dat de jongens het echt naar de zin hebben als ze in het water kunnen plonsen en lekker spelen. Ik moet wel zeggen dat ons bezoek aan Herculaneum echt veel indruk heeft gemaakt. Even kijken of ze dit goed kunnen verwerken.

Het was een lange vermoeiende reis van bijna 4800 km door verschillende landen. Het leukste van deze trip is dat we zowel in Duitsland, Oostenrijk als in Italie verschillende plekken hebben bezocht en aangedaan en dat we naast lekker ontspannen ook leuke dingen hebben gedaan zoals het bezoeken van de stad en het beklimmen van de Vulkaan

Welkom thuis 🙂

Onder de indruk!

Vandaag hebben we Heraculeum bezocht. De stad die net als Pompei ook door de lavastromen zijn bedolven en inmiddels weer, net als pompei, is opgegraven. We hebben besloten om Heraculeum te bezoeken omdat dit plaatsje minder bekend is en minder groot en dus minder druk. Ook werd het door Leon (vader van Ties) aangeraden.

De rit er naartoe duurde bijna een uur, wat een idioten op de weg hier .. links inhalen, rechts inhalen, op de andere rijbaan rijden en dan vol in de remmen en dan weer naar de andere baan. Proberen in te halen, terwijl het niet gaat, links en rechts scooters die om je heen schieten .. bizar! Natasja houdt haar hart vast en vind het knap dat ik er zo omheen kan manoeuvreren met onze grote auto ..

Eenmaal aangekomen konden we parkeren in een ondergrondse garage en dat was maar goed ook want het was alweer heet, zo heet hebben we het nog niet gehad. Een kaartje kopen was zo gedaan en toen begon ons avontuur in de stad. Eenmaal beneden in de stad geen zuchtje wind en alleen maar de brandende koperen ploert aan de hemel .. en dus werd het nog heter .. en heter. Natasja had inmiddels meer water over het lichaam lopen dan ze normaal gesproken in een zwembad heeft en moest dus verkoeling zoeken. Gelukkig trok de zon achter de wolken en hadden we een briesje .. dat bracht wat verkoeling gelukkig.

Daarna nog verder afgedaald tot we aankwamen op de plek waar het eigenlijk om gaat .. de overblijfselen. Een aantal gaten met restanten van mensen. Indrukwekkend en om stil van te worden. Foto’s volgen.

Daarna nog even voldaan aan een wens van Natasja om te shoppen :-). We vonden een winkelcentrum op 10 min afstand van ons hotel. Maar meer dan kledingzaken, juweliers en prularia niet te vinden, ondanks de afmeting van het gebouw. Tijdens het shoppen brak boven ons de hemel en kwam er een stortregen los die al met al 2 uurtjes heeft aangehouden, dat koelde iets af .. Daarna werd het wel heel benauwd.

S’avonds hebben we nog gegeten in het hotel, het is tenslotte mijn verjaardag! Om half elf richting de kamer en de laatste spullen gepakt, morgen gaan we weer terug naar huis.

Als het lukt schrijf ik morgen weer een deel, maar zo niet .. dan zijn we zaterdagavond weer veilig en wel thuis!

Ciao!

Yes, we did it!

Vandaag besloten om de Vesuvius te beklimmen, we zijn er nu toch en dit is weer zo’n once-in-a-lifetime kans. Althans, ik denk niet dat we op korte termijn hier weer komen. En toch leuk om de jongens dat te kunnen laten zien.

Sven zit al vanaf het moment dat we richting deze regio reizen te vragen hoe het zit met de vulkaan, met het uitbarsten ervan en is (denken wij) bang dat de vulkaan uitbarst als wij erop lopen. Wat we ook zeggen en doen, we krijgen het niet uit zijn bolletje!

Eenmaal onderweg maak ik een stuurfout en komen we terecht in een klein dorpje nabij Pompei… woooow, wat is het hier druk op de weg, allemaal auto’s, nog meer scooters en verkeersregels?? Daar hebben we nog niet van gehoord, wie de grootste … heeft mag als eerste. Ik probeer door het verkeer heen te manouvreren, Natasja zit af en toe met haar handen voor de ogen, maar we komen erdoor, we hebben nu wel een uur verloren, maar ach .. nog steeds vakantie.

Eenmaal de Vesuvius omhoog met de auto worden we op 600 km tegengehouden om de auto te parkeren. We kunnen met een busje omhoog, maar ook lopen. Omdat die wandeltoch maar 25 minuten duurt hebben we ervoor gekozen om lekker te wandelen. De temperatuur valt nog wat mee (32 C), we hebben water bij ons en daar gaan we. Wat we niet wisten is dat we na die 25 minuten pas zouden aankomen bij het tweede station, daar waar je de toegangskaarten koopt en weer door kan naar station 3 (… en 4).

Station 3 is weer tien minuten lopen en daar begint het pas echt steil omhoog te lopen, het is alleen vanaf station 3 ook weer 25 minuten lopen (ditmaal omhoog en over een soort van grindpad). Maar goed .. we hebben ervoor gekozen dit te doen, dus lopen we gestaag door. We merken wel dat we hoog zitten, er zijn geen bomen meer en er is alleen nog wat klein struikgewas en heel veel rotsen. Eenmaal aangekomen bij Station 4 (dorstig en verhit) lekker even in de “frisse” wind gestaan en bij kunnen tanken. Heerlijk!

De tocht daarna levert het ene mooie plaatje na het andere op, wat gaaf dat we dit gedaan hebben! Geweldige ervaring en wat een uitzichten, ik probeer snel deze pagina’s bij te werken met de mooiste foto’s.

What goes up must go down.

Natuurlijk .. als je een berg oploopt, moeten we ook weer naar beneden op een zeker moment. De terugreis loopt zoals bedankt lekker vlot en we zijn snel weer op station 3, tijd voor ijs en water. Daarna nog terug naar de auto en al met al (met runkeeper bijgehouden) lopen we vandaag zo’n 9 kilometer. Gelukkig is het niet al te heet en dus goed vol te houden.

Onderweg naar huis vinden we een terras waar we heerlijk hebben gegeten. Na de maaltijd hebben we al wel door dat we vanavond niet veel doen en lekker op onze kamer gaan relaxen!

Morgen gaan we de stad Heraculeum bekijken, de tegenhanger van Pompei, maar minder druk en net zo indrukwekkend.

Tot morgen!

Reizen naar Pompei!

Vandaag zijn we vertrokken vanaf onze camping naar onze laatste bestemming Pompei. Dit beloofd wel wat bijzonder te zijn, ik vind het spannend om nog verder af te zakken naar het zuiden. Ik ben al wel bijna klaar met de vakantie moet ik zeggen van vandaag weinig zin om verder te gaan, eigelijk zat het vizier al op thuis.

Maarrr we zijn onderweg gegaan en wat een mooie gebied gaan we door, het is groen en prachtig om doorheen te rijden. We doen het rustig aan en komen rond 16.00 aan bij ons hotel. Het laatste stuk valt ons op dat ze hier als idioten rijden, inhalen bij doorgetrokken strepen .. inhalen over verdrijvingsvlakken en vanuit een uitrit zetten ze de auto gewoon op de weg.. bizar .. goed opletten kan er niks gebeuren.

Ook is het vanaf nu vies en smerig .. het stinkt hier .. Er liggen ladingen vuilniszakken langs de snelweg en in de dorpen is het niet veel beter.

Ons hotel zit in een straat waar Natasja en ik zelfs bij denken .. “wat moet dit worden” .. alle woningen zijn afgesloten met hekken. We rijden te ver, maar uiteindelijk komen we waar we zijn moeten. Het is een geweldig leuk hotel met 29 kamers, logeren bij de boer, dat dan weer wel. Naast een zwembad, restaurant en een aantal terrassen hebben ze een kinderboerderij en een eigen groentetuin. Er lopen kippen en varkens .. dus we weten waar het eten vandaan komt..

 

De jongens willen direct zwemmen en pa en ma nemen een borrel op het terras. Het is hier wel heet .. toen we aankwamen hebben we zelfs de 40 graden aangetikt .. en dat verneem je nu nog. Op de kamer hebben we airco .. heerlijk!

We besluiten om lekker op het parkje te eten en dat bevalt prima!

Morgen een dagje naar de Vesuvius, geen idee wat we kunnen verwachten.

 

 

Tot morgen!

De laatste dag alweer!

Gisteren geen nieuws :-)… heel de dag aan het strand .. lekker niks doen!

Vanmorgen zijn we weer begonnen met een heerlijk ontbijt, het is al vroeg warm. Natasja heeft toch nog even 4 km gelopen, maar zei al dat het heet was .. en dat heel vroeg. Ik kon mijn bed niet uitkomen, we hebben gisteravond met onze buren geborreld tot een uur of 1 .. uitslapen dus. De buurtjes zijn de ouders van de nieuwe vrienden van onze kleine zeerovers, dus dat is gezellig. Ze komen uit Hardinxveld, ook niet ver bij ons vandaan..

Daarna lekker naar het zwembad, de jongens durfden eigenlijk niet meer naar de zee, want 1 van de jongens heeft een kwallenbeet opgelopen .. de schrik zit erin. Dan maar lekker ravotten in het zwembad. Het is wel heet en ik raak wat oververhit … en weer lekker naar de caravan voor de gebruikelijke snack.

Einde middag weer naar het zwembad en natuurlijk afsluiten met een borrel aan de zee bij het strandhuisje daar. Ook de buurtjes gingen gezellig mee. We hebben nog gegeten in Guilianova (ook daar kwamen we de buren weer tegen). Terug naar huis en daar nog wat zaken ingepakt.

Morgen om 09.30 staat de check voor de caravan op het programma en daarna gaan we weer reizen. Ditmaal naar Pompei, dat wordt de laatste stop in deze drie weken. Ja en nog een stop halverwege richting huis, maar die tellen we nog maar niet ;-).

We gaan niet via de Tol wegen, maar gewoon binnendoor, dat heeft wel als gevolg dat we er ongeveer 6 uur over gaan doen, inclusief een paar stops, maar het mag de pret niet drukken en dan kunnen de jongens ook om half vier weer lekker in het water spartelen.

Ik hoop dat we morgen ook weer eens een ‘normalere’ verbinding hebben, maar ik verwacht er niet veel van. Ik ga proberen nog wat te schrijven en anders komt dat snel daarna wel weer.

Oh ja .. ook het tankprobleem speelt nog .. gisteren geen tankstation kunnen vinden waar ik met mijn tankpas kan tanken, vanavond kon ik nog 30 km rijden en besloten om een andere kant op te rijden, op hoop van zegen.. en jawel! de tank zit vol voor de reis van morgen :-).

Voor nu … slaap lekker!

Twee dagen in 1!

Gisteren simpelweg geen zin om nog iets te plaatsen. Moe en wilde toch wel heel graag onder de wol. Na een ochtendje strand en in de middag als oppas met Sven mee naar het zwembad. Hij is druk met zijn vrienden en ik kijk toe dat hij blijft drijven :-). Zwemmen gaat erg goed en ik krijg het koud van het niks doen.

Natasja heeft inmiddels kennis gemaakt met de buren van een paar hutjes verderop en afgesproken om in de avond naar de maansverduistering te kijken. We zijn rond 20.30 naar het strand gegaan .. picknick mand, stoelen, chips en bier mee en zo gezegd zo gedaan. De start was veelbelovend (mooie foto’s die ik kan plaatsen zodra we weer een goede verbinding hebben), daarna kwamen er echter wat wolkjes voor de maan en konden we een minuut of 20 niet veel zien.

Uiteindelijk verdwenen de wolken weer en hebben we het schouwspel kunnen volgen. Uiteindelijk rond 23.15 kwam er weer een straaltje licht op de maan en begon de maan weer de maan te worden. Gaaf om te zien. Rond 00:45 lagen we op bed .. laat zat..

Rocca Calascio

Vandaag zijn we naar Rocca Calascio geweest (wikipedia), overblijfselen van een oud fort. De rit er naartoe is ongeveer 90 km en daar doe je dan met gemak 2 uur over, door de bergen, geweldig om al het natuurgeweld te zien …

Tegen de tijd dat we arriveerden maakt ik me al wat zorgen over de benzinemeter .. die gaf aan dat we nog 140 km konden rijden .. maar we moesten door de bergen terug … gaan we dat halen??

Eenmaal in Calascio aangekomen moesten we de auto parkeren en konden we lopend het dorpje in. Daar hebben we een buskaartje gekocht zodat we naar het fort konden worden gebracht. De wandeling van 3 km bergop met volle zon leek ons geen goed plan. Op de bus wachten duurde drie kwartier .. ach .. we hebben vakantie.

Boven aangekomen hebben we eerst maar eens gegeten .. lunch. Dit duurde en duurde en duurde .. al met al een dikke twee uur bezig geweest voor een simpele snack. Daarna eindelijk aan de vervolgwandeling kunnen beginnen en dat was wel heel gaaf, mooie vergezichten en de wandeling over het vergane fort was meer dan de moeite waard. Er stond een lekkere bries, waardoor het niet warmer was dat 25 graden denk ik. Ook hier volgen de foto’s nog.

Eenmaal weer beneden de bus naar beneden gepakt en weer richting de auto. Oh ja .. daar speelde dat probleempje met de benzine nog. Als je weet dat op de vlakke wegen er elke km een pomp staat (ik kan niet overal tanken met mijn tankpas) en in de bergen geen enkele, wordt het billen knijpen. Tijdens de terugreis zien we koeien, stieren en wilde honden op de weg lopen, het blijft uitkijken. Gelukkig is het voornamelijk naar beneden rijden en dus redden we het op het gemak met de benzine, vlak voordat we bijna bij de camping zijn gaat het lampje branden :-). Gered!

We besluiten om wat te eten in het oude centrum van Giulianova (klein plaatsje naast de camping). We pakken uit vanavond met een flesje wijn en een biefstukje. De jongens krijgen frites en een hamburger, daar hadden ze ook wel trek in. De avond afsluiten met Italiaans schepijs is altijd een feest en zo zijn we rond 22.30 uur weer thuis .. Snaveltjes toe, luikjes dicht!

Morgen maar weer een lekkere dag aan het strand!

Slaap lekker

Strand en niks doen?

Je hebt zon…
Je hebt zee…
Je hebt strand…
en daartussen ziet iets en dat noemen we niks doen :-).

Vanmorgen is Natasja begonnen met een paar kilometer hardlopen. De overbuurman Bram is aan het trainen voor New York en bood al aan om samen te lopen, hij heeft er 15 gelopen vanmorgen .. #respect.

Daarna lekker naar het strand .. de overburen zijn ook mee gegaan en daar lekker gezwommen en gedobberd. Uiteraard heeft Sven weer een tekening met een hartje ontvangen .. :-).

Aan het einde van de middag zijn we nog even naar het zwembad geweest, maar ook vandaag waren papa en mama nutteloos aanwezig .. de kleine mannen hebben vrienden gemaakt en zijn daar nu mee op pad .. We vinden het super leuk, maar och jee .. nu komt het loslaten wel heel dichtbij.

Savonds weer lekker een pizza gegeten .. ik ben toch wel een beetje verbrand op mijn bovenbenen 🙁 .. maar het mag de pret niet drukken.

Morgen weer een nieuwe dag! Dan gaan de overburen ook weer verder reizen .. ons afscheid van de camping komt nu ook al hard dichtbij ..

Slaap lekker en tot morgen!

Strand en wij moeten weer wennen aan samen zijn!

Vandaag was weer een prachtige dag, heel de dag zon, weinig wind en vooral veel warmte :-). Sven was vannacht erg onrustig en was bij ons in bed gekropen, maar we konden hem niet rustig krijgen. Uiteindelijk ben ik maar om 7 uur met een kop koffie lekker naar buiten gegaan .. heeeeerlijk!

We hadden nog wat boodschappen te halen en we wilden nu ook wel eens die Mercato Uno zien. De afgelopen paar keren steeds bij een lidl geweest (overigens bij de lidl hebben ze hier ook gewoon coca cola, fanta enzo). En weer waren we een half uur onderweg .. in mijn vakantie wil ik niet teveel meer rijden kom ik steeds weer achter. Toen we bij Mercato Uno arriveerden, bleek het geen supermarkt te zijn maar een groothandel ofzo. Rechtsomkeert dus maar en richting een andere supermarkt Oasi, halverwege de trip.

Deze supermarkt was inderdaad een mega supermarkt, maar vonden we wel wat aan de dure kant, met als gevolg dat we weer terug naar de lidl zijn gegaan om daar de boodschappen te halen :-).

Daarna weer lekker rustig aan op het terras bij de caravan en rond 16:00 uur richting het strand, lekker nog even zwemmen en ravotten met de boys. Kaj kreeg per ongeluk een voet van Sven in zijn gezicht en had een bloedneus, met water ziet dat er wel erger uit dan dat het is .. even dichtzetten en we konden weer verder.. heerlijk!!

Chef-Kok Kaj en Ober-Kelner Sven hebben daarna het eten voor ons gemaakt :-). De mannen hebben echter ook vrienden gemaakt op de camping en dat betekent dat ze eigenlijk geen tijd meer voor ons hebben, maar willen spelen met hun nieuwe vrienden. Papa en mama zijn weer alleen en zijn alleen even goed voor het eten en om ze op bed te krijgen, dit is toch wel wennen weer ;-).

Al met al een heerlijke dag!

Ciao!

Zon, zee & strand

Vandaag niet veel bijzonders te beleven. We zijn een dagje naar het strand geweest, letterlijk in onze achtertuin, nog geen drie minuten lopen.. heerlijk relaxen. Natasja start heel sportief met hardlopen, en dat in deze hitte .. bah bah, maar wel netjes gedaan.

De jongens hebben hun surfboards mee, dikke pret! Er zijn golven en dat maakt het allemaal nog leuker. In de middag weer onze gebruikelijke siesta op het terras bij de caravan. Aan het einde van de dag wordt er nog even gezwommen en we sluiten af met een drankje op het terras van het strand.

Daarna nog even wat eten, pasta dit keer! Kaj wil nog een spelletje doen, maar wat we ook spelen… Kaj wint … pffff .. wordt een lange vakantie zo :-).

Morgen weer een dag.

Een dagje op pad!

Vanmorgen was het weer al niet helemaal super, zelfs wat regen en flink wat bewolking en we hadden dus besloten om er een dagje op uit te gaan. Richting de bergen. Natasja had wat speurwerk verricht en het nationale Park Majella moest het worden .. wilde dieren zien!

Alles gepakt en in de auto op weg naar 110 km verderop .. Al met al duurde deze reis een dikke 2,5 uur en eenmaal aangekomen was het heel onduidelijk waar het park nu was en hoe je dingen kon bezichtigen .. blijkbaar is dat niet zo geregeld als we gewend zijn. We besluiten om verder de bergen in te rijden, je weet het niet .. maar wat we ook deden en zochten, geen route of aanwijzing ..

Halverwege deze hernieuwde bergrit (van inmiddels ook al weer bijna een uur) zagen we een bergpad omhoog met de mededeling “Lama farm” .. ik had er een hard hoofd in maar Natasja wilde wel graag .. de jongens drongen ook aan en zo reden we het bergpad op .. het bergpad werd een bergpaadje … het bergpaadje werd een rotspad en het rotspad eindige hoog in de bergen met prachtig uitzicht, maar geen weg verder .. we moesten dus keren op een smal stuk rotsblok … bleh..

Eenmaal weer terug op het oorspronkelijk bergpad kwamen we Chieti tegen als plaats … Natasja weer “heb ik over gelezen en moeten we bezoeken .. leuk stadje, veel te doen, gezelligheid” .. zo gezegd zo gedaan .. Inmiddels weer het klokje rond en aangekomen in Chieti .. maar waar we ook keken … drukte, gezelligheid, restaurantje .. winkels .. NIKS …

Inmiddels was ik er wel klaar mee .. na weer 5 uur in de auto te hebben gezeten en wilde wel naar huis, maar Natasja had vanaf vanmorgen al de kloof van Fara San Martini in het hoofd .. en wat in het hoofd zit, dat gaat gebeuren ..  En dus van Chieti weer onderweg naar Fara San Martini. Ook dat kostte weer bijna een uur. Eenmaal in dat dorp .. geen kloof te vinden .. de grotten waren dicht vanwege onderhoud en geen winkel, restaurant of terras te vinden. Een klein stukje van Kaj:

“Mama … wat gaan we in de kloof doen?”
N: “Nou, wandelen, dat wilde je toch?”
K: “Zeker mama .. maar waar is die kloof dan?”
N: “Geen idee, we kunnen hem niet vinden”
M: “Grotten zijn dicht vanwege onderhoud en de kloof is een wandeltocht van een dag .. dussss”
N: “Hmm, dat wordt dan lastig”
K: “Lekker voorbereid mama … ”

Uiteindelijk vonden we toch een terrasje een hebben we wat gedronken voor we weer richting caravan gingen. Eenmaal vertrokken kregen we een geluid van de achterbank van onze kleine telg 🙂 .. “Mama, mijn tand zit los”.. en ja hoor daar begon het wisselen voor tand nummer 3 (eigenlijk tand 2, omdat zijn voortand getrokken is..). Meneer heeft uiteindelijk net zo lang zitten wroeten tot ook deze tand losliet, binnen een half uur .. was er weer 1 melktand uit en achter het gapende gat zit alweer de nieuwe tand.

Onderweg zijn we gestopt om iets te eten, dat was gezellig. En nu na een dikke 10 uur reizen, 350 km en een leuke tocht door de bergen, liggen we in ons bedje!

Op naar een dagje zon, zee en strand!

Ciao!